Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Inwałdzie

Parafia pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Inwałdzie – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w Inwałdzie. Należy do dekanatu Andrychów diecezji bielsko-żywieckiej. Pierwszy drewniany kościół w Inwałdzie został wybudowany w 1318 roku, a jego fundatorem był królewski dworzanin Ligęza. W 1747 r. obok drewnianej świątyni wybudowano nową z cegły i kamienia. Jej fundatorem był dziedzic Inwałdu Franciszek Szwarzenberg-Czerny. W 1850 r. Drewniany kościół został rozebrany – dziś na jego miejscu stoją duże lipy. Nowa świątynia swój tytuł odziedziczyła po rozebranym kościele i jest pod wezwaniem Narodzenia NMP. Kościół został konsekrowany w 1756 r. Przez biskupa krakowskiego Franciszka Potokańskiego. Kościół wzniesiono w stylu późnobarokowym. Charakterystyczną jego cechą jest to, że w jednonawowym wnętrzu z dwoma bocznymi absydami nie ma ani jednej kolumny czy filaru. Główny ołtarz z XVIII w. zwieńczony jest figurami cherubinów oraz bogatym monogramem NMP ze spływającym płaszczem królewskim. Po bokach ołtarza znajdują się figury przedstawiające rodziców Maryi, świętych Joachima i Annę. Boczne ołtarze posiadają XVIII- wieczne obrazy; świętej Rodziny, św. Franciszka z Asyżu, św. Jana Nepomucena i św. Mikołaja. Polichromia na sklepieniu wykonana jest w 1928 r. przez lwowskiego profesora Karola Polityńskiego. Przedstawia Wniebowzięcie NMP, Jej koronację przez Trójcę Świętą oraz śmierć św. Józefa w obecności Maryi. Obraz Matki Bożej jest pochodzenia skandynawskiego i powstał w XV wieku. Do Polski trafił w 1534 r. Przywieziony został z Węgier przez grasujących w okolicach Andrychowa zbójców. Obraz Maryi był własnością herszta bandy i wisiał w kapliczce wybudowanej na palach na inwałdzkim stawie. Zbójcy podpływali tam na łodziach. W niedługim czasie banda została rozbita przez Augustyna Kordeckiego, późniejszego przeora i obrońcę Jasnej Góry. Wyprawił się on na zbójców, gdyż ci porwali jego siostrę z dworu Zebrzydowskich. Po tych wydarzeniach herszt bandy się nawrócił, a obraz NMP przekazał mieszkańcom Inwałdu i umieszczono go w głównym ołtarzu. Ksiądz Jan Twardowski w swej „Litanii Polskiej”, wymieniając najważniejsze sanktuaria Maryjne w Polsce napisał: Zapisy parafialne prowadzone od 1756 r. dowodzą, że sława tego obrazu znana była nie tylko miejscowej ludności, ale i na Podhalu, Śląsku, Małopolsce i Mazowszu.