Kobyla Głowa

Kobyla Głowa (841 m) – szczyt w paśmie Solnisk, które według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego jest częścią Pasma Przedbabiogórskiego i należy do Beskidu Makowskiego. Na mapach i w przewodnikach turystycznych czasami zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego. Kobyla Głowa jest zwornikiem. W południowo-wschodnim kierunku jej grzbiet poprzez przełęcz Cichą (774 m) łączy się z północno-zachodnim grzbietem Jałowca (1111 m), w północno-zachodnim kierunku sąsiaduje z Czarną Górą (Cichą Górą, 858 m), zaś w północno-wschodnim kierunku odchodzi od niej główny grzbiet Pasma Solnisk łączący ją z Opuśniokiem (849 m). Jest częściowo zalesiona, dawniej jednak znaczną część jej stoków zajmowały pola uprawne i łąki. Zaprzestano już ich użytkowania i stopniowo zarastają lasem, ale na zdjęciach lotniczych nadal widoczne są duże bezleśne obszary. Ze stoków Kobylej głowy spływają 3 potoki; Roztoka uchodząca do Stryszawki, Wątrobowy Potok uchodzący do Lachówki i jeden z dopływów Koszarawy. Przez wierzchołek Kobylej Głowy nie prowadzi żaden szlak turystyczny, ale północno-wschodnie jej stoki trawersują dwa szlaki (czerwony i zielony).