Stary Wierch

Stary Wierch (840 m n.p.m.) – szczyt górski położony w Paśmie Radziejowej należącym do Beskidu Sądeckiego. Jest kulminacją będącą zarazem zakończeniem grzbietu biegnącego z Przehyby na południe, ku dolinie Grajcarka. Znajduje się pomiędzy dolinami Sielskiego i Starego Potoku. Partie szczytowe stanowi łagodny, bezleśny teren, w którego wschodniej części jest usytuowany najwyższy punkt. Lasem pokryte są stoki wschodnie oraz zachodnie, a miejscami również południowe. Na południowym zboczu znajduje się źródło Szlachtowskiego Potoku, który spływając w dół, swoją doliną rozcina stok góry, dzieląc go na dwa grzbiety – węższy zachodni i rozleglejszy wschodni. Przez wierzchołek przechodzi granica Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Na mapach określany jest on nazwą Stary Wierch, ale przez miejscową ludność nazywany jest Maneszowym. Dawniej były na nim pola uprawne i pastwiska Rusinów ze Szlachtowej i był bardziej wylesiony. Obecnie należy do Szczawnicy, jest jeszcze miejscami wypasany, częściowo zarasta lasem, ale widokowe łąki dochodzą jeszcze do jego wierzchołka, a nawet wyżej (do wysokości 860 m). W rejonie Starego Wierchu nie ma pieszych znakowanych szlaków turystycznych. Przez szczyt prowadzi jednak czarny szlak narciarski Przehyba – Szlachtowa. Na południowym stoku przebiega również Transbeskidzki Szlak Konny pomiędzy Szlachtową a Jaworkami.